De uitslag van de Jopen fotowedstrijd is bekend:
Een gedeelde eerste plaats voor Evert van Beek en Mark Slaa.
Hun foto's hadden beide een bijzonder verhaal. Het verhaal van Evert toont ware toewijding aan het product speciaalbier. Het verhaal van Mark is heel relevant in deze coronatijd.
Oordeel zelf:
Een gedeelde eerste plaats voor Evert van Beek en Mark Slaa.
Hun foto's hadden beide een bijzonder verhaal. Het verhaal van Evert toont ware toewijding aan het product speciaalbier. Het verhaal van Mark is heel relevant in deze coronatijd.
Oordeel zelf:
Winnende foto's:
Mark Slaa:
Bij deze foto hoort een verhaal, deze foto is namelijk genomen op zondag 15 maart bij aanvang van de gastronomische proeverij in de Jopenkerk waar ik bij aanwezig was. De corona maatregelen werden steeds verder doorgevoerd en het vermoeden was, dat de horeca ook snel de deuren zouden moeten sluiten. Ik weet nog goed dat we hierover spraken met de Jopen medewerker die de proeverij begeleidde en hij gaf aan' dit zou voorlopig wel eens ons laatste kunstje kunnen zijn'. De proeverij begon omstreeks 15:00 en zou tot 19:00 duren. Tijdens de proeverij was een persconferentie vanuit het kabinet, waarin werd aangegeven dat alle horeca vanaf 18:00 die avond de deuren moesten sluiten en dit nieuws bereikte ons uiteraard ook tijdens de gastronomische proeverij. Dit maakte de sfeer bijzonder, omdat we ons allemaal realiseerden dat dit voorlopig ons 'laatste avondmaal' zou zijn. Ik heb deze foto gekozen omdat deze enerzijds representatief is voor het sluiten van de horeca en de coronaperiode waar we helaas nog steeds midden in zitten, en anderzijds voor een unieke avond vol met prachtige smaakcombinaties met de heerlijke gerechten en bieren van Jopen.
Bij deze foto hoort een verhaal, deze foto is namelijk genomen op zondag 15 maart bij aanvang van de gastronomische proeverij in de Jopenkerk waar ik bij aanwezig was. De corona maatregelen werden steeds verder doorgevoerd en het vermoeden was, dat de horeca ook snel de deuren zouden moeten sluiten. Ik weet nog goed dat we hierover spraken met de Jopen medewerker die de proeverij begeleidde en hij gaf aan' dit zou voorlopig wel eens ons laatste kunstje kunnen zijn'. De proeverij begon omstreeks 15:00 en zou tot 19:00 duren. Tijdens de proeverij was een persconferentie vanuit het kabinet, waarin werd aangegeven dat alle horeca vanaf 18:00 die avond de deuren moesten sluiten en dit nieuws bereikte ons uiteraard ook tijdens de gastronomische proeverij. Dit maakte de sfeer bijzonder, omdat we ons allemaal realiseerden dat dit voorlopig ons 'laatste avondmaal' zou zijn. Ik heb deze foto gekozen omdat deze enerzijds representatief is voor het sluiten van de horeca en de coronaperiode waar we helaas nog steeds midden in zitten, en anderzijds voor een unieke avond vol met prachtige smaakcombinaties met de heerlijke gerechten en bieren van Jopen.
Evert van Beek:
Ik heb de rare eigenschap om bier van mijn favoriete Nederlandse Brouwerij(en) mee te nemen op vliegvakanties buiten Europa om zo het gemis van een goed gebrouwen bier zo klein mogelijk te houden.
Zo ook in januari 2014 toen ik een reis naar Aquaba Jordanië geboekt had in het vijf sterren Mövenpick Hotel aldaar, Ik heb meer in vijf sterren Hotels gelogeerd over de grens, maar dit bleek achteraf een echt op Europees niveau vijf sterren Hotel te zijn met alle gemakken en nadelen van dien.
De voordelen waren bijna niet samen te vatten, maar het nadeel wel. Dat nadeel was de in/uitgang, hier stond gewapende beveiliging die bij uitgaan je een vriendelijk knikje gaf en bij ingaan aangaf dat alles dat je bij je had door de röntgenscanner heen moest zoals we op het vliegveld ook gewend waren, daarna volgde de lichamelijke fouillering, voor vrouwen was er een vriendelijke beveiligster en een kamerscherm aanwezig. Hierdoor ging ik toch met een beladen gevoel het hotel in en uit.
Nog een rare eigenschap is dat ik het meegenomen bier ter plaatse op een bekende plek op de foto zet, zo ook deze trip. Ik had een zwarte rugtas bij me met daarin twee flessen bier, een Jopen Meesterstuk 2014 en een ‘Meneer de Uil Jack Daniëls’ van een van mijn andere favoriete brouwerijen.
Ik heb eenmaal buiten het hotel een flinke wandeling gemaakt om een prachtplek te zoeken om beide flessen op de foto te zetten. Waar ik thuis geen rekening mee had gehouden was, dat ik naar een streng islamitisch land zou gaan waar alcohol verboden is. Dat beperkte ter plaatse ineens mijn actieradius en ik durfde uiteindelijk bij de ingang van het hotel mijn rugzak neer te zetten om de flessen een voor een tevoorschijn te halen en te fotograferen.
Zo gedacht zo gedaan, ik zette de rugzak maar achter het muurtje om zo min mogelijk op te vallen en zocht een vlak plekje op het onkantige muurtje. Nu volgde het spel met de scherptediepte om alle objecten zo scherp en recht mogelijk op de foto te krijgen; nou, zo ver kwam het niet.
Opeens hoorde ik een stem achter mij bulderen. Nadat ik omkeek schrok ik mij wezenloos, ik keek in de lopen van twee machinegeweren. Politie bleek achteraf.
Ondanks het feit dat ik dacht erg onzichtbaar te werk gegaan te zijn, was ik toch opgevallen. Waar de agenten ineens vandaan zijn gekomen is mij nog steeds een raadsel. Ze waren best vriendelijk en ik mocht uitleggen wat ik daar aan het uitspoken was, ook moest ik mijn rugtas voorzichtig openen en de inhoud laten zien, meer dan de andere fles bier zat er gelukkig niet in.
Nadat ik alles had uitgelegd en had laten zien zei de grootste agent dat ik op moest schieten met het maken van de foto’s en dat zij bij mij bleven (voor mijn veiligheid) tot ik weer in het hotel was verdwenen.
Later toen ik het verhaal aan de floormanager van het hotel vertelde, bleek dat die zware beveiliging tijdelijk was omdat er een zeer rijke oliesjeik in het Hotel logeerde, dat had ik weer.
Ik heb de rare eigenschap om bier van mijn favoriete Nederlandse Brouwerij(en) mee te nemen op vliegvakanties buiten Europa om zo het gemis van een goed gebrouwen bier zo klein mogelijk te houden.
Zo ook in januari 2014 toen ik een reis naar Aquaba Jordanië geboekt had in het vijf sterren Mövenpick Hotel aldaar, Ik heb meer in vijf sterren Hotels gelogeerd over de grens, maar dit bleek achteraf een echt op Europees niveau vijf sterren Hotel te zijn met alle gemakken en nadelen van dien.
De voordelen waren bijna niet samen te vatten, maar het nadeel wel. Dat nadeel was de in/uitgang, hier stond gewapende beveiliging die bij uitgaan je een vriendelijk knikje gaf en bij ingaan aangaf dat alles dat je bij je had door de röntgenscanner heen moest zoals we op het vliegveld ook gewend waren, daarna volgde de lichamelijke fouillering, voor vrouwen was er een vriendelijke beveiligster en een kamerscherm aanwezig. Hierdoor ging ik toch met een beladen gevoel het hotel in en uit.
Nog een rare eigenschap is dat ik het meegenomen bier ter plaatse op een bekende plek op de foto zet, zo ook deze trip. Ik had een zwarte rugtas bij me met daarin twee flessen bier, een Jopen Meesterstuk 2014 en een ‘Meneer de Uil Jack Daniëls’ van een van mijn andere favoriete brouwerijen.
Ik heb eenmaal buiten het hotel een flinke wandeling gemaakt om een prachtplek te zoeken om beide flessen op de foto te zetten. Waar ik thuis geen rekening mee had gehouden was, dat ik naar een streng islamitisch land zou gaan waar alcohol verboden is. Dat beperkte ter plaatse ineens mijn actieradius en ik durfde uiteindelijk bij de ingang van het hotel mijn rugzak neer te zetten om de flessen een voor een tevoorschijn te halen en te fotograferen.
Zo gedacht zo gedaan, ik zette de rugzak maar achter het muurtje om zo min mogelijk op te vallen en zocht een vlak plekje op het onkantige muurtje. Nu volgde het spel met de scherptediepte om alle objecten zo scherp en recht mogelijk op de foto te krijgen; nou, zo ver kwam het niet.
Opeens hoorde ik een stem achter mij bulderen. Nadat ik omkeek schrok ik mij wezenloos, ik keek in de lopen van twee machinegeweren. Politie bleek achteraf.
Ondanks het feit dat ik dacht erg onzichtbaar te werk gegaan te zijn, was ik toch opgevallen. Waar de agenten ineens vandaan zijn gekomen is mij nog steeds een raadsel. Ze waren best vriendelijk en ik mocht uitleggen wat ik daar aan het uitspoken was, ook moest ik mijn rugtas voorzichtig openen en de inhoud laten zien, meer dan de andere fles bier zat er gelukkig niet in.
Nadat ik alles had uitgelegd en had laten zien zei de grootste agent dat ik op moest schieten met het maken van de foto’s en dat zij bij mij bleven (voor mijn veiligheid) tot ik weer in het hotel was verdwenen.
Later toen ik het verhaal aan de floormanager van het hotel vertelde, bleek dat die zware beveiliging tijdelijk was omdat er een zeer rijke oliesjeik in het Hotel logeerde, dat had ik weer.
Overige inzendingen:
Edward Groenendaal:
De foto is door mij gemaakt op 24 juli 2020 17:23 tijdens mijn eerste bezoek aan de Jopen kerk. Het eerste wat ik opzocht toen onze vakantie verplaatst werd naar Nederland was de afstand tot de Jopenkerk. Ok, dat is te fietsen!
De foto is door mij gemaakt op 24 juli 2020 17:23 tijdens mijn eerste bezoek aan de Jopen kerk. Het eerste wat ik opzocht toen onze vakantie verplaatst werd naar Nederland was de afstand tot de Jopenkerk. Ok, dat is te fietsen!
|
Eamon Jones:
Ze zijn op 27 september gemaakt in het oude centrum van Delft op de markt. Op de achtergrond zien we het oude stadhuis met daarvoor de paardentram. |
